Ovaj članak ispituje potencijalne doprinose procesne relacijske teologije islamskoj feminističkoj teologiji, tvrdeći da takvo angažiranje može značajno obogatiti postojeće napore da se reinterpretira islamska tradicija kroz prizmu rodne pravde.
Procesno relacijska teologija, naglašavajući dinamičnog, međusobno povezanog i odgovornog Boga, nudi plodno okruženje koje dovodi u pitanje tradicionalne hijerarhijske poglede na odnose između božanskog i ljudskog te rodne dinamike u mainstream islamskoj teologiji koja ima jake patrijarhalne
tendencije.
